“พระสุธนมโนห์รา” ลงจอรอบใหม่ 1 สิงหาคม หลังจากวิกฤตโควิด-19 เบาบางลงไป ในที่สุด ละครจักรๆ วงศ์ๆ เรื่อง “พระสุธนมโนห์รา” ที่เคยออกอากาศไป 8 ตอน ก่อนจะต้องยุติการลงจอเพราะไม่สามารถถ่ายทำต่อได้ระหว่างสถานการณ์โรคระบาด ก็จะคืนจอโทรทัศน์-คอมพิวเตอร์-โทรศัพท์อีกครั้งในวันเสาร์ที่ 1 สิงหาคมนี้ โดย “พระสุธนมโนห์รา 2563” หลังยุคโควิด จะเริ่มต้นออกอากาศตั้งแต่ตอนที่ 1 ใหม่ ซึ่งน่าจะช่วยให้คนดูสามารถติดตามเรื่องราวได้อย่างไม่ขาดห้วงขาดตอน เผยรายชื่อ 2 ใน 3 […]
11 กรกฎาคม 2563 คือวันที่ “พี่ตุ่น พนเทพ สุวรรณะบุณย์” โปรดิวเซอร์-นักแต่งเพลงฝีมือจากยุค 80 ถึงปัจจุบัน ซึ่งคนรุ่นหลังๆ อาจรู้จักมักคุ้นในฐานะของสมาชิกหลัก “วงนั่งเล่น” และ “ดึกดำบรรพ์บอยแบนด์” มีอายุครบ 69 ปีเต็ม ในวาระดังกล่าว บล็อกคนมองหนังขออนุญาตนำเอาคลิปวิดีโอกึ่งสารคดี 3 ตอน และรายงานพิเศษขนาดยาวที่เคยตีพิมพ์ลงในนิตยสารมติชนสุดสัปดาห์ (ทั้งหมดผลิตร่วมกับเพจเฟซบุ๊ก FEED) ซึ่งมีเนื้อหาเจาะลึกชีวิตและเส้นทางการทำงานดนตรีของพี่ตุ่น มาเผยแพร่ซ้ำอีกครั้ง ณ พื้นที่นี้ครับ ชีวิตดนตรีหลายทศวรรษ […]
หมายเหตุ ผมเขียนกาพย์ชิ้นนี้หลังจากได้ดูภาพยนตร์เรื่อง “The Mission” เมื่อสมัยเรียนปริญญาตรีปี 1 ตอน พ.ศ.2543 ต่อมา จึงนำมันไปตีพิมพ์ลงในหนังสือทำมือของตนเอง ที่วางขาย ณ งานแฟต เฟสติวัล ครั้งแรก (บรรพบุรุษของแคท เอ็กซ์โป ในปัจจุบัน) ขออนุญาตนำงานเขียนสมัยยังเยาว์วัยมาเผยแพร่ซ้ำอีกครั้ง ณ พื้นที่นี้ เพื่อรำลึกถึง “เอนนิโอ มอร์ริโคเน” (1928-2020) สงบและเย็นเยือกกระพี้เปลือกและแก่นในสรณะยิ่งใหญ่คือเมตตารักศรัทธารุมเร้าจนรุ่มร้อนไชชอนกร่อนใจหินผาความดีที่แรงกล้าตัดสินใจตะลุยบุกนักบุญใจมั่นคงพร้อมปลงกับทุกข์เร่งรุกภาวะฉุกละหุกอหิงสาพาผ่านพ้นนักรบใจดีเดือดเลือดเข้าตาแรงเหลือล้นภาวะที่อับจนเลือกหนทางรณยุทธ์ไร้บทเพลงชีวะเหลือสัจจะคือสิ้นสุดอหิงสาและอาวุธลุล่วงทุกข์ต่างอารมณ์
คราวนี้ขออนุญาตพาไปฟังผลงานเพลงยุค 90 (และ 80) จากเสียงร้องของ “พี่ป้อม เกริกศักดิ์ ยุวะหงษ์” ซึ่ง ณ ปัจจุบัน หลายคนอาจรู้จักแกในฐานะมือเพอร์คัสชั่นและคอรัสประจำ “วงนั่งเล่น” กับ “ดึกดำบรรพ์บอยแบนด์” ทว่าหากย้อนอดีตไปเมื่อราวสองทศวรรษก่อน “พี่ป้อม เกริกศักดิ์” นั้นถือเป็นนักร้องที่มีเสียงไพเราะโดดเด่นเป็นเอกลักษณ์คนหนึ่งของวงการเพลงไทย และเอาเข้าจริง ในบรรดาสมาชิก “วงนั่งเล่น” ทั้งหมด “พี่ป้อม” ก็เป็นเพียงหนึ่งเดียวที่เคยมีผลงานอัลบั้มเดี่ยวของตนเอง ในความทรงจำส่วนตัว ผมจดจำ “พี่ป้อม เกริกศักดิ์” และน้ำเสียงของแกได้ […]
“ธนภัทร ดิษฐไชยวงศ์” หรือ “น้ำผึ้ง” เริ่มต้นเข้าสู่แวดวงละครจักรๆ วงศ์ๆ เป็นครั้งแรก เมื่อได้ร่วมแสดงในละครเรื่อง “ไชยเชษฐ์ 2555” ขณะที่เธอมีอายุเพียงแค่ 14 ปี ต่อมา “น้ำผึ้ง” ก็ได้สวมบทบาทสำคัญๆ ในละครประเภทนี้อย่างต่อเนื่อง ทั้งบท “พรหมจารี” ใน “จันทร์ สุริยคาธ 2556” “มัลลิกานารี” ใน “ดินน้ำลมไฟ-สี่ยอดกุมาร 2559” (ซึ่งโด่งดังในฐานะ “คู่จิ้น” กับ […]
สำหรับคนฟังเพลงในช่วงสิบปีหลัง ถ้าให้บรรยายถึงตัวตนของ “กมลศักดิ์ สุนทานนท์” หรือ “พี่เป๋า วงนั่งเล่น” หลายคนอาจนึกถึงภาพผู้ชายวัย 60 กว่าๆ ไว้หนวดเครายาวทว่ามีรูปทรง ที่แลดูสุขุม ลุ่มลึก เปี่ยมประสบการณ์ อันสะท้อนผ่านน้ำเสียงทุ้มนุ่มชวนฟัง เพลงเพลงหนึ่งที่นิยามตัวตนแบบนี้ของ “พี่เป๋า” ได้ชัดเจนที่สุด ก็เห็นจะเป็น “สายลม” ผลงานชิ้นเอกของ “วงนั่งเล่น” ที่ “กมลศักดิ์” เขียนคำร้อง ส่วน “พนเทพ สุวรรณะบุณย์” แต่งทำนอง อย่างไรก็ดี […]
หลังทราบข่าวการเสียชีวิตของ “ศรัณยู วงษ์กระจ่าง” ผู้ถือเป็นดาราสำคัญรายหนึ่ง สำหรับคนรุ่นๆ ผม (ที่อายุเกือบ 40 ปี) ขึ้นไป ผมก็ได้ย้อนรำลึกความหลังเกี่ยวกับนักแสดงผู้นี้ ผ่านโพสต์จำนวนมากมายของมิตรสหายในโซเชียลมีเดีย ผมได้รำลึกถึงละครทีวี เช่น บ้านทรายทอง-พจมาน สว่างวงศ์ (2530) ดอกฟ้าและโดมผู้จองหอง (2532) รัตติกาลยอดรัก (2532) วนาลี (2533) วนิดา (2534) ซึ่งเป็นผลงานที่เคยผ่านตาในวัยประถม แต่กลับจดจำรายละเอียดต่างๆ แทบไม่ได้แล้ว (รวมถึงศักยภาพในฐานะนักแสดงของศรัณยู ซึ่งปรากฏในผลงานเหล่านี้) […]
ราวสองปีก่อน ช่วงนั้น ผมยังแวะเวียนไปอัปโหลดภาพถ่ายและติดตามชมรูปของตากล้องภาพนิ่งทั้งมืออาชีพและมือสมัครเล่นจำนวนมากในเว็บไซต์ https://www.flickr.com/ อยู่เป็นประจำ ภาพถ่ายกลุ่มหนึ่งใน flickr ที่ผมชอบนั่งดูอย่างเพลิดเพลินเป็นชั่วโมงๆ ก็คือ รูปที่ถ่ายโดย “ช่างภาพฝรั่ง” ที่อาศัยอยู่ในเมืองไทย บ่อยครั้ง สถานที่และผู้คนในภาพเหล่านั้นคล้ายจะเป็น “สิ่งสามัญ” ที่เราคุ้นเคย ทว่ามุมมองพิเศษเฉพาะของ “ช่างภาพฝรั่ง” หลายๆ คน ก็ทำให้องค์ประกอบบางอย่างในภาพถ่ายที่พวกเขาบันทึกไว้มีความแปลกตาออกไป (ไม่นับรวมว่า หลายครั้ง พวกเขาเดินทางไปถ่ายรูปในพื้นที่ที่คนไทยอย่างเราๆ ไม่ค่อยได้ย่างกรายไปถึง) “ช่างภาพฝรั่ง” คนหนึ่งที่ผมชื่นชมผลงานของแกมากๆ ก็ได้แก่ “คุณโกราน เอียเรียน” […]
หนึ่ง เอาเข้าจริง นี่อาจเป็นบทสนทนาต่อเนื่องมาจากซีรี่ส์เกาหลีฮิตๆ หลายเรื่องก่อนหน้านี้ บรรดาซีรี่ส์ที่มักเล่าถึงชีวิตครอบครัว 2 ครอบครัวขึ้นไป อันประกอบด้วยตัวละครรุ่นพ่อแม่ และตัวละครรุ่นลูกที่กำลังก่อสานความรักซึ่งกันและกัน ก่อนที่เรื่องราวจะลงเอยในช่วงท้ายด้วยตอนจบปลายเปิดว่าด้วยคู่รักชายหญิงวัย 20-30 ปี ที่ยังไม่ได้ร่วมกันลงมือสร้างครอบครัวอันสมบูรณ์แบบของตนเองโดยฉับพลันทันที และแน่นอนว่าพวกเขาและเธอมักจะยังไม่มีลูก (คนเจนเนอเรชั่นหลาน) เป็นทายาทสืบสกุล (ในกรณีตัวละครนำของ “Reply 1988” แม้จะมีการสมรสเกิดขึ้นหลายคู่ แต่ก็ไม่มีความชัดเจนว่าครอบครัวเหล่านี้ได้ให้กำเนิดทายาทหรือไม่) ราวกับว่า “ความเป็นครอบครัว” ก็ดี สถานภาพ “ความเป็นพ่อแม่” ก็ดี นั้นไม่ใช่ภาพกระจ่างชัดในความรับรู้ จินตนาการ หรือความคิดฝัน […]
เมื่อวันที่ 1 มิถุนายน เว็บไซต์ข่าวสด ได้เผยแพร่บทสัมภาษณ์ “ลอร์ด สยม ปรับแผนละครจักรๆ วงศ์ๆ ถ่ายเสร็จค่อยออนแอร์ หลังโควิดทำหยุดชะงัก” โดย “สยม สังวริบุตร” บิ๊กบอสแห่งค่าย “ดีด้า-สามเศียร” ได้อธิบายถึงกระบวนการถ่ายทำละครจักรๆ วงศ์ๆ ยุคโควิด-19 แพร่ระบาด และแผนการผลิตละครในรูปแบบใหม่ของ “สามเศียร” ซึ่งจะมีความแตกต่างจากเดิมอย่างสำคัญ บล็อกคนมองหนังขออนุญาตสรุปคำให้สัมภาษณ์ของ “สยม” ออกมาเป็นข้อๆ ดังต่อไปนี้ View this post […]
