Kim Ji-young: Born 1982
หาก “บงจุนโฮ” บอกว่า “Parasite” คือส่วนต่อขยายของประวัติศาสตร์ภาพยนตร์เกาหลีอันยาวนาน เรื่องราวของ “Kim Ji-young: Born 1982” ก็คงเป็นส่วนต่อขยายของสื่อบันเทิงเกาหลีร่วมสมัย (โดยเฉพาะซีรีส์) ที่มีแนวโน้มจะครุ่นคิดถึงประเด็นความกดดันของลูกผู้หญิง, ขบวนการ Me Too และสายสัมพันธ์ตึงเครียดในสถาบันครอบครัว อย่างหนักแน่นจริงจัง
หนังเรื่องนี้พาเราเข้าไปไตร่ตรองสะท้อนคิดถึงประสบการณ์/บาดแผลร่วมของสตรีจำนวนมาก ตลอดจนอาการป่วยไข้ของสังคมเกาหลีในภาพรวม ที่สำแดงผ่านอาการป่วยไข้ทางใจของปัจเจกบุคคล/ตัวละครนำชื่อ “คิมจียอง”
เอาเข้าจริง “คิมจียอง” จึง “ถูกสิง” (เหมือนมุขตลกร้ายช่วงต้นๆ เรื่อง) ในความหมายที่ว่าเธอเป็นเหมือน “ร่างทรง” ซึ่งทำหน้าที่หลอมรวมปัญหาต่างๆ ของผู้หญิงเกาหลีเข้ามาไว้ภายในร่างกายและจิตใจอันอ่อนแอเปราะบางของตนเอง
Dracula
มินิซีรีส์ที่แบ่งออกเป็น 3 ตอน ซึ่งตัวละครนำอย่าง “แดรกคูลา” และ “แม่ชีแวน เฮลซิง” ได้พาคนดูไปปะทะสังสรรค์กับความรู้ชุดต่างๆ ไล่ตั้งแต่ตำนาน, ความเชื่อทางศาสนา มาจนถึงวิทยาศาสตร์ อันรายล้อมความสัมพันธ์แบบกึ่งมิตรกึ่งศัตรูของทั้งคู่
ซีรีส์เรื่องนี้อธิบายพฤติกรรมดูดเลือด (และไม่ดูดเลือด) ของท่านเคาท์ไว้อย่างน่าสนใจ ว่านั่นคือการ (เลือก) ประมวลกลั่นกรองอารมณ์ ความรู้สึก ความรู้ ภูมิปัญญา ที่สั่งสมกันมาของมนุษย์/เหยื่อหลากยุคหลายสมัย
หากวัดกันที่ความสนุก ซีรีส์สองตอนแรกน่าจะตอบโจทย์นี้ได้ดี ขณะที่ตอนสุดท้ายอาจมีความบันเทิงน้อยกว่า แต่ก็มีทีเด็ดอยู่ตรงการตั้งคำถามกับมายาคติ/ความกลัวบางอย่าง ที่หลอกหลอนครอบงำทั้งบรรดาผู้คนซึ่งพยายามศึกษาทำความเข้าใจแดรกคูลา ตลอดจนตัวท่านเคาท์เอง
มือปืน/โลก/พระ/จัน 2
แม้หนังจะไม่สนุกและลงตัวเท่าภาคแรก แต่ก็มีบางองค์ประกอบที่น่าสนใจและสมควรถูกกล่าวถึง
ข้อแรก คือ มุขแป้กต่างๆ ของตัวละครที่สวมบทโดยแจ๊ส ชวนชื่น อาจบ่งชี้ว่าสังคมไทยในภาพยนตร์เรื่องนี้ ซึ่งทั้งเย็นชาและเต็มไปด้วยความแตกร้าวไม่ลงรอย นั้นไม่มีพื้นที่ให้แก่เรื่องตลก/อารมณ์ขัน อันเคยเป็นเครื่องมือเปี่ยมประสิทธิภาพในการเยียวยาจิตใจผู้คน หรือเคยเป็นพาหนะที่พาผู้คนหลีกหนีออกจากโลกความจริง อีกต่อไป
ข้อสอง ตัวร้ายซึ่งเป็นชาวต่างชาติ/เอเลี่ยน อาจไม่ได้สื่อแสดงว่า “ฝรั่ง/ตะวันตก” คือผู้ร้ายสำหรับสังคมไทยตามแนวทางของหนังภาคแรก
แต่บุคลิกลักษณะของตัวละครรายนี้/กลุ่มนี้ อาจเน้นย้ำให้เห็นถึง “ความเป็นอื่น” ที่ดำรงอยู่ในตัวตนของผู้มีอำนาจ ผู้ครอบครองกำลังอาวุธ ตลอดจนพ่อของลูกๆ
เมื่อผนวกกับบรรยากาศแปลกๆ และเรื่องราวผิดฝาผิดตัวในหนัง “มือปืน/โลก/พระ/จัน 2” ก็คล้ายจะเป็นสัมพันธบทของกลอน “ความเป็นไทยคล้ายมนุษย์ต่างดาว” ที่ “สุจิตต์ วงษ์เทศ” ประพันธ์เอาไว้เมื่อหลายปีก่อน
คนมองหนัง 