ชุดประจำชาติของมารีญา: เมขลา, รามสูร และพระอรชุน ผู้หายไป

มารีญา พูลเลิศลาภ (ลินน์ เอียเรียน) อดีตซูเปอร์โมเดล ที่ผันตัวเองมาประกวดนางงาม จนได้ครองตำแหน่งมิสยูนิเวิร์สไทยแลนด์ เพิ่งจะบินไปประกวดมิสยูนิเวิร์สที่สหรัฐ พร้อมชุดประจำชาติ “รามสูรกับนางเมขลา”

เมื่อตอนที่มารีญาและทีมงานเปิดตัวชุดประจำชาติชุดนี้ ส่วนตัวเห็นว่ามีประเด็นน่าสนใจสองข้อ

ข้อแรก คือ ในชุดนี้ มารีญา มิสยูนิเวิร์สไทยแลนด์ของเรา ต้องรับบทเป็น “รามสูร” ยักษ์ร้ายนะครับ ไม่ใช่เทพธิดาอย่าง “นางเมขลา” ซึ่งนับว่าเป็นทางเลือกที่แปลกใหม่ท้าทายดี

ข้อสอง ดังที่รู้กันว่าเรื่อง “รามสูร-เมขลา” นั้นเป็นเนื้อหาส่วนหนึ่งในช่วงต้นของ “รามเกียรติ์” อย่างไรก็ดี ตัวละครสำคัญอีกตนหนึ่งในซีนนี้ คือ เทวดาชื่อ “พระอรชุน” ผู้เคยต่อสู้เอาชนะ “ทศกัณฐ์” (วัยหนุ่ม) มาแล้ว

ระหว่างรามสูรไล่ตามนางเมขลา พระอรชุนเหาะมาตัดหน้าพอดี พญายักษ์กับเทวดาจึงต่อสู้กัน

ผลลงเอยด้วยการที่รามสูรจับร่างพระอรชุนฟาดกับเขาพระสุเมรุจนเสียชีวิต ส่วนเขาศักดิ์สิทธิ์อันเป็นแกนกลางจักรวาลก็เอียงทรุดลงไป

ก่อนจะมีการเปิดตัว “พาลี-สุครีพ” ในฐานะผู้เข้ามาช่วยกอบกู้เขาพระสุเมรุให้ตั้งตรงดังเดิม

ด้วยเหตุนี้ หากพิจารณาให้ถ้วนถี่แล้ว ชุดประจำชาติของมารีญาน่าจะขาดตัวละครสำคัญไปอีกราย นั่นคือ “พระอรชุน”

ว่าแล้วก็ขอนำเอาเนื้อหาเกี่ยวกับ “รามสูร-นางมณีเมขลา-พระอรชุน” จากหนังสือ “บทละครเรื่องรามเกียรติ์ พระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช” มาให้อ่านกันแบบเต็มๆ ขอบคุณที่มาจากเว็บ http://vajirayana.org ครับ

มาจะกล่าวบทไป
ถึงฝูงเทวาทุกราศี
ครั้นยามวสันต์ก็ยินดี
เป็นที่สนุกสำราญ
ชวนกันออกเล่นนักขัตฤกษ์
เอิกเกริกทั่วเทวสถาน
ประชุมพร้อมเพรียงกันทุกพิมาน
เล่นการมโหรสพเป็นโกลา ฯ

จึงจับระบำรำร่าย
ทอดกรกรีดกรายทั้งซ้ายขวา
รำเรียงเคียงชิดเข้ามา
เลียมลอดสอดคว้าทุกนาง
แล้วกลับร่ายรำทำที
แทรกเปลี่ยนเสียดสีมิให้ห่าง
ยั่วเย้าเคล้าคลอกั้นกาง
พลางแนมแกมกลปนมา
ฉวยฉุดยุดนางเบื้องซ้าย
ย้ายเป็นหยอกนางข้างขวา
รื่นเริงบันเทิงทุกเทวา
ด้วยฝูงนางฟ้าวิลาวัณย์ ฯ

เมื่อนั้น
นางเทพธิดาสาวสวรรค์
รำรอล่อไว้ไม่ติดพัน
เกษมสันต์ชําเลืองแลไป
ครั้นเทวัญเข้าชิดก็บิดหนี
ร่ายรำทำทีมิให้ใกล้
หลีกเลี้ยวตีวงเวียนไป
นัยน์เนตรชม้อยคอยที
ครั้นเทพบุตรฉุดคร่า
นางฟ้าป้องปัดสลัดหนี
แสนสนุกสุขเกษมเปรมปรีดิ์
ทุกเทพนารีเทวา ฯ

เมื่อนั้น
ฝ่ายพระอรชุนแกล้วกล้า
แจ้งว่าเทพบุตรนางฟ้า
ชวนกันมาเล่นก็ยินดี
อ่าองค์ทรงเครื่องอาภรณ์
กรจับพระขรรค์เรืองศรี
ออกจากวิมานรัตน์มณี
เหาะมาที่ประชุมเทวัญ ฯ

เที่ยวดูฝูงเทพเทวา
กับหมู่นางฟ้าในสรวงสวรรค์
สุขเกษมเปรมใจไปด้วยกัน
ที่ในสวรรค์ชั้นฟ้า ฯ

เมื่อนั้น
ฝ่ายนางมณีเมขลา
อยู่ในวิมานรัตนา
สำหรับรักษาสมุทรไท
เคยไปประชุมด้วยเทวัญ
เป็นนิจนิรันดร์หาขาดไม่
ครั้นถึงฤดูกำหนดไว้
อรไทชื่นชมยินดี
จึงแต่งองค์ทรงเครื่องอลงกรณ์
งามงอนจํารัสรัศมี
มือถือดวงแก้วมณี
เทวีก็ออกจากวิมาน ฯ

ลงมาจากกลีบเมฆา
เล่นด้วยนางฟ้าเกษมศานต์
เรื่อยร้องโอดพันบรรเลงลาน
นงคราญรำร่ายไปมา ฯ

มาจะกล่าวบทไป
ถึงรามสูรยักษา
อาศัยในกลีบเมฆา
เป็นที่ผาสุกสำราญ
มีศรขวานเพชรเป็นอาวุธ
ฤทธิรุทรหยาบช้ากล้าหาญ
ทั้งหกสวรรค์ชั้นบาดาล
เกรงเดชขุนมารไม่ทานกร
เพื่อนยิ่งอิ่มเอิบกําเริบหนัก
ทรงศักดิ์ดั่งหนี่งไกรสร
อ่าองค์ทรงเครื่องอาภรณ์
จับขวานฤทธิรอนแล้วเหาะมา ฯ

รวดเร็วดั่งหนึ่งลมพัด
เฉวียนฉวัดไปในเวหา
เยี่ยมออกจากกลีบเมฆา
อสุราเห็นแก้วแววไว
ซึ่งนางเมขลาโยนเล่น
ยิ่งเห็นยิ่งชอบอัชฌาสัย
ยิ่งพิศยิ่งติดต้องใจ
จะใคร่ได้ซึ่งดวงจินดา
หมายเขม้นเข่นเขี้ยวจะราญรอน
กรกุมขวานเพชรเงื้อง่า
เผ่นโผนโจนไปในเมฆา
ไล่นางเมขลาด้วยฤทธี ฯ

เมื่อนั้น
เทวานางฟ้าทุกราศี
แลเห็นรามสูรอสุรี
มาไล่ราวีก็ตกใจ
หน้าซีดตัวสั่นขวัญหาย
วุ่นวายไม่สมประดีได้
เสียงมี่อื้ออึงคะนึงไป
สุราลัยวิ่งพะปะกัน ฯ

นางฟ้าอุ้มจูงเทวบุตร
อุตลุดไปทั้งสรวงสวรรค์
อันฉิ่งกรับทับโทนทั้งนั้น
สารพันแตกสิ้นไม่สมประดี ฯ

อันเทพบุตรกับนางฟ้า
ไม่อาจดูหน้ายักษี
ความกลัวดั่งจะสิ้นชีวี
หนีไปยังทิพวิมาน ฯ

บัดนั้น
รามสูรฤทธิไกรใจหาญ
เห็นเทวัญนางฟ้ายุพาน
วิ่งหนีลนลานวุ่นไป
ยังแต่โฉมนางเมขลา
เข้าแอบเมฆากลีบใหญ่
อสุราสำแดงฤทธิไกร
โลดโผนโจนไล่ราวี ฯ

เมื่อนั้น
นวลนางเมขลามารศรี
เลี้ยวล่อรามสูรอสุรี
กรโยนมณีจินดา
ทำทีประหนึ่งจะให้แก้ว
กลอกแสงพรายแพร้วบนหัตถา
ครั้นรามสูรไล่เลี้ยวมา
กัลยารำล่ออสุรี
นางแกล้งเลี้ยวลัดฉวัดเฉวียน
เวียนไปตามจักรราศี
มือหนึ่งชูแก้วมณี
ทำทีเยาะเย้ยอสุรา ฯ

บัดนั้น
จึ่งรามสูรยักษา
ครั้นแสงแก้วแวววับจับตา
อสุรากริ้วโกรธคือไฟ
เหม่เหม่เมขลานารี
กูจะล้างชีวีเสียให้ได้
กวัดแกว่งขวานเพชรดั่งเปลวไฟ
ก็ขว้างไปด้วยกำลังฤทธิ์ ฯ

มิได้ต้องกายกัลยา
ยักษาเดือดดาลทะยานจิต
โลดไล่พัลวันกระชั้นชิด
ตามติดคว้าไขว่เยาวมาลย์ ฯ

มาพบพระอรชุนเทเวศร์
เรืองเดชศักดากล้าหาญ
มือถือพระขรรค์สุรกานต์
เหาะผ่านหน้ามาก็ขัดใจ
ขบเขี้ยวเคี้ยวฟันทําอำนาจ
ผาดเสียงสนั่นหวั่นไหว
แล้วร้องตวาดประภาษไป
ว่าเหวยผู้ใดอหังการ์
นามกรเป็นไฉนจึ่งอาจอง
ทะนงใจเหาะทะยานผ่านหน้า
ตัวกูผู้ทรงศักดา
ชื่อว่ารามสูรอสุรี
ปราบไปได้ทั่วไตรจักร
สุรารักษ์เกรงฤทธิ์ทุกราศี
มึงไม่รู้จักกองอัคคี
วันนี้จะม้วยชีวัน ฯ

เมื่อนั้น
พระอรชุนฤทธิแรงแข็งขัน
ได้ฟังกริ้วโกรธดังไฟกัลป์
ตัวสั่นร้องตอบวาจา
อันนามกรของเราหรือ
ชื่อว่าอรชุนแกล้วกล้า
เหาะมาโดยทางเมฆา
ใช่ว่าเหยียบเศียรขุนมาร
อันตัวของมึงนี้เป็นไฉน
มาอวดฤทธิไกรกล้าหาญ
กูนี้ก็นับว่าชายชาญ
ลือสะท้านทั่วทั้งแดนไตร
ทศกัณฐ์สิบเศียรยี่สิบหัตถ์
กูยังจับมัดเอามาได้
ตัวเอ็งสองมือจะชิงชัย
ที่ไหนจะรอดชีวี ฯ

บัดนั้น
รามสูรสิทธิศักดิ์ยักษี
ฟังพระอรชุนพาที
โกรธดั่งอัคคีไหม้ฟ้า
กรกุมขวานเพชรกวัดแกว่ง
ตาแดงเขม้นเข่นฆ่า
สำแดงแผลงฤทธิ์มหึมา
ยักษาเข้าไล่รอนราญ ฯ

เมื่อนั้น
องค์พระอรชุนใจหาญ
รับรองป้องกันประจัญบาน
เผ่นทะยานเข้าต่อกุมภัณฑ์ ฯ

กรซ้ายจับเศียรอสุรา
กรขวาเงือดเงื้อพระขรรค์
กลอกกลับสัประยุทธ์พัลวัน
เสียงสนั่นครั่นครื้นเมฆา ฯ

บัดนั้น
จึ่งรามสูรยักษา
ประจัญกรรอนราญเทวา
โจนขึ้นเหยียบบ่าด้วยฤทธี ฯ

ฉวยจับชฎาง่าขวาน
จะสังหารด้วยกำลังยักษี
พระอรชุนเรืองฤทธิ์ราวี
ก็สลัดอสุรีเสียทัน
แล้วโจนขึ้นเหยียบไหล่ยักษา
กรขวาก็ฟาดด้วยพระขรรค์
รามสูรรับรองป้องกัน
แล้วหันสลัดกระเด็นไป
พระอรชุนก็พลัดจากบ่า
ยักษาจับบาททั้งสองได้
ฟาดเข้ากับเหลี่ยมเมรุไกร
หวั่นไหวทั้งไตรโลกา ฯ

อันเขาพระสุเมรุก็เอนทรุด
ด้วยฤทธิรุทรแกล้วกล้า
องค์พระอรชุนเทวา
ก็ม้วยมรณาทันที ฯ

ครั้นว่าชนะแก่สงคราม
มีความชื่นชมเกษมศรี
แกว่งขวานปานแสงอสุนี
เหาะไปที่อยู่ด้วยว่องไว ฯ

ขอบคุณภาพประกอบจาก Miss Universe Thailand