ข่าวบันเทิง “ธัญญ์วาริน” ให้สัมภาษณ์ The Guardian ประกาศไม่ได้เข้าสภาเพื่อไปสร้างความบันเทิง! 13 Apr 201913 Apr 2019 “ธัญญ์วาริน สุขะพิสิษฐ์” นักทำหนังและว่าที่ ส.ส.บัญชีรายชื่อ พรรคอนาคตใหม่ เพิ่งให้สัมภาษณ์กับ “ฮันนาห์ เอลลิส-ปีเตอร์เซน” แห่ง "เดอะ การ์เดียน" โดยมีประเด็นน่าสนใจ ซึ่งบล็อกคนมองหนังขออนุญาตนำมาแปล-สรุปความ-เรียบเรียงใหม่ และแบ่งออกเป็นหัวข้อต่างๆ ดังนี้ ส.ส.ข้ามเพศคนแรกในประวัติศาสตร์การเมืองไทย ฮันนาห์-ปีเตอร์เซน ระบุว่าแม้การเมืองไทยหลังเลือกตั้ง 24 มีนาคม จะเต็มไปด้วยความไร้เสถียรภาพ และยังไม่แน่ชัดว่าพรรคการเมืองฝ่ายไหนจะได้เป็นผู้จัดตั้งรัฐบาลชุดใหม่ อย่างไรก็ตาม การเลือกตั้งครั้งนี้มีจุดเล็กๆ ทว่าสำคัญ ที่บางคนอาจมองข้ามไป นั่นคือรัฐสภาไทยจะได้ต้อนรับธัญญ์วาริน ในฐานะ ส.ส.คนข้ามเพศรายแรกในประวัติศาสตร์การเมืองของประเทศ บรรดานักการเมืองหน้าใหม่ที่มีธัญญ์วารินเป็นหนึ่งในนั้น…
คนมองหนัง บันทึกถึง Insects in the Backyard (2553-2560) 11 Dec 201711 Dec 2017 หนึ่ง จำได้ว่าเคยดู Insects in the Backyard ครั้งแรก ในเทศกาลใดเทศกาลหนึ่ง ก่อนที่หนังจะโดนแบน แล้วจากนั้น ก็ไปสนใจเรื่องกระบวนการต่อสู้เพื่อให้หนังเรื่องนี้ได้กลับมาฉาย โดยค่อยๆ ลืมเลือนเรื่องราว จุดเด่น จุดด้อยของตัวหนังไปทีละน้อยๆ กระทั่งจำอะไรแทบไม่ได้เลยในอีก 7 ปีต่อมา สอง พอมาดูอีกครั้ง จึงพบว่าหนังมีอะไรหลายอย่างน่าสนใจดี ข้อแรกเลย คือ พบว่าหนังมี "ความสดดิบ" ที่มาพร้อมกับการ (เพิ่งจะ) ขยับขยายขอบเขตการทำงาน ณ ตอนนั้น…
คนมองหนัง “ปั๊มน้ำมัน” : “จักรวาลพิเศษ” ของ “ธัญญ์วาริน” 26 Dec 2016 มติชนสุดสัปดาห์ 16-22 ธันวาคม 2559 "ปั๊มน้ำมัน" คือภาพยนตร์เรื่องล่าสุดของ "ธัญญ์วาริน สุขะพิสิษฐ์" ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นเช่นเดียวกับหนังยาวหลายเรื่องของธัญญ์วาริน ที่ด้านหนึ่ง มิได้เป็น "หนังอาร์ต" ดูยากสุดขั้ว แต่อีกด้าน ก็มิได้เป็น "หนังตลาด" ฉาบฉวย ที่ปราศจากแง่มุม "ลึกซึ้ง" ใดๆ กล่าวได้ว่า "ปั๊มน้ำมัน" เป็นงานที่ "ดูไม่ยาก" ทว่า ใน "ความ (เหมือนจะ) ง่าย" กลับมีกระบวนท่าสวยๆ…
คนมองหนัง ความเห็น/ความรู้สึก 11 ข้อ กับหนัง “ปั๊มน้ำมัน” 8 Dec 20168 Dec 2016 https://www.youtube.com/watch?v=LsgrlonZjw0 1. สำหรับผม นี่จัดเป็นหนังยาว "ระดับครีม" ของคุณธัญญ์วารินเลยนะ โดยอยู่ในระดับใกล้เคียงกันกับ "It Gets Better ไม่ได้ขอให้มารัก" 2. ผมชอบจักรวาลที่ "แปลกแยก" ออกจากโลกปกติธรรมดา (ทั้งในแง่สถานที่, พื้นที่, การแต่งกายหลุดโลกของตัวแสดง) ทว่าขณะเดียวกัน กลับเต็มไปด้วยความซ้ำซาก จำเจ ย้ำคิดย้ำทำของตัวละครหลักภายในหนัง ผมรู้สึกว่า ช่วงหลังๆ ตัวเองได้ดูหนังไทยดีๆ หลายเรื่อง ที่พยายามสร้าง/นำเสนอภาพแทนของ "ยูโทเปีย" "พื้นที่ทางเลือก" "พื้นที่ยกเว้น"…
คนมองหนัง 