อ่าน “พุทธศักราชอัสดงกับทรงจำของทรงจำของแมวกุหลาบดำ”

(มติชนสุดสัปดาห์ 6-12 มกราคม 2560) ในฐานะคนที่อ่านนิยายรางวัลซีไรต์เรื่อง "ไส้เดือนตาบอดในเขาวงกต" ไม่จบเล่ม ผมกลับพบว่าตัวเองรู้สึกเพลิดเพลินและสนุกสนานกับ "พุทธศักราชอัสดงกับทรงจำของทรงจำของแมวกุหลาบดำ" นิยายเล่มที่สองของ "วีรพร นิติประภา" จนสามารถอ่านหนังสือเล่มนี้จบภายในเวลาอันรวดเร็ว (และต้องเข้านอนตอนเช้าถึงสองวันติด) การทดลองเล่นกับภาษาอย่างมีเอกลักษณ์ของวีรพร ยังคงเป็น "ลักษณะเด่น" ของนิยายเรื่องล่าสุด ทว่า ปัจจัยที่ช่วยดึงดูดผมให้อยู่กับ "พุทธศักราชอัสดงฯ" ได้ตั้งแต่ต้นจนจบ เห็นจะเป็นรายละเอียดของเรื่องราวซึ่งมีฉากหลังคือบริบททางการเมืองไทย จากยุค 2475 มาถึงสงครามโลกครั้งที่สอง และสงครามเย็น ตลอดจนการประกอบสร้างชีวประวัติของครอบครัวคนไทยเชื้อสายจีน ที่มิได้ดำเนินตามแนวทางว่าด้วยชีวิตรุ่งเรือง-ร่วงโรยของ "เจ้าสัว"…