“…และอีกอย่างหนึ่งนะครับ คนที่ตามงานของสุนทรภู่ ไม่ว่าจะเป็นพระอภัยมณีหรืออะไรก็ตาม คือ สาวชาววัง ก็มีเรื่องเล่าว่าอย่างพระอภัยมณีของสุนทรภู่นี่จะจบตั้งแต่ 40 กว่าเล่มสมุดไทย แต่ความเป็นนักมาร์เก็ตติ้งของท่าน จบไม่ได้ ต่อไปถึง 90 กว่าเล่มสมุดไทย
“แล้วเรื่องทั้งหลายของท่านสุนทรภู่เนี่ย คนที่ชอบมาก ลูกค้าประจำ คือ ผู้หญิงชาววัง ผู้หญิงชาววังต้องเข้าใจนะครับ ชอบเรื่องลมๆ แล้งๆ เพราะตัวท่านเองที่เป็นผู้หญิงชาววังเนี่ย ท่านได้อยู่แต่ในวัง ออกไปไหนก็ไม่ได้ ยิ่งเป็นเจ้านายด้วยแล้ว มีผัวไม่ได้นะครับ หมดสิทธิ์ พอมีผัวไม่ได้ขึ้นมา มันก็เกิดความฝันลมๆ แล้งๆ ว่ามีพระเอกอย่างในกลอนสวดทั้งหลาย ขี่ม้าเข้ามา เหาะเข้ามา ทางปราสาท มีเรื่องแปลกๆ
“มันทำให้ชาวบ้านก็ชอบ ชาววังก็ชอบ ชาววังที่ถูกกักกันอยู่ในที่จำกัด ไม่มีสามีแล้ว มีเรื่องอภินิหาร มันสามารถมีพระเอกเข้ามาหาได้ ชาวบ้านที่ไม่สามารถจะยกระดับตัวเองให้มันสูงขึ้นไปได้ มันก็เกิดอย่างแก้วหน้าม้าขึ้นมาน่ะครับ
“พระเอกชักว่าว ว่าวไปตก นางแก้วหน้าม้าเก็บได้ และนางแก้วหน้าม้าก็ยื่นคำขาดว่า ถ้าจะเอาว่าวคืน แกต้องเป็นผัวฉัน พระเอกยอม นางแก้วหน้าม้าเลยได้เป็นเจ้า จากผู้หญิงชาวบ้านธรรมดา มันเป็นเรื่องฝันลมๆ แล้งๆ ของคนในยุคหนึ่ง”
บุญเตือน ศรีวรพจน์ ผู้ทรงคุณวุฒิด้านวรรณคดี จากสำนักวรรณกรรมและประวัติศาสตร์ กรมศิลปากร กล่าวในงานเสวนา “สุนทรภู่ : อาลักษณ์เจ้าจักรวาลกับตำนานนักเลงกลอน” จัดโดยสโมสรศิลปวัฒนธรรม ที่อาคารมติชนอคาเดมี เมื่อวันที่ 23 มิถุนายน 2559
คลิกชมคลิปการเสวนา >> http://www.matichon.co.th/news/186222
คนมองหนัง 